Twórczość kojarzona jest często ze sztuką i artyzmem. Tymczasem w psychologii jest rozumiana jako zdolność podejmowania właściwych decyzji, znajdowania rozwiązań dla danego problemu, wytwarzanie czegoś a także wyrażanie siebie. Co robić zatem, żeby wzmacniać w dziecku tak pożądaną cechę?
Dziecko z natury jest ciekawe świata, zdolne do swobodnej ekspresji i eksperymentowania. Pierwszy kryzys twórczości przeżywa około 6ego roku życia. Jest to czas pójścia do szkoły, wagi norm, zasad, autorytetów. To ważne, aby twoje dziecko nauczyło się funkcjonować w społeczności. Co jednak zrobić, żeby nie straciło wrodzonego potencjału twórczości? Zacznijmy od kilku prostych kroków:
Wartościowanie „dobre-złe” lub „ładne-brzydkie” nie sprzyja twórczości. Dlatego kiedy dziecko pokazuje nam swoją pracę albo prezentuje występ lepiej postawić na nazwanie i zaciekawienie niż na udawany zachwyt lub osłabiającą krytykę. Przykład: „Widzę tyle niebieskich plamek tutaj, opowiesz mi o nich?”, „Bardzo szybko poruszałeś nogami tańcząc, nauczysz mnie jak to robić?”, „Ciekawa jestem dokąd leci ten pojazd na Twoim obrazku?”. Nazywanie własnych odczuć, dopytywanie o dzieło dziecka pobudza go do dalszego eksperymentowania bardziej niż pochwała czy wskazówka typu: „dorysuj jeszcze słońce i będzie pięknie”. Kiedy już decydujemy się na wskazanie co nam się podoba, wyjaśnijmy dlaczego.
Czasem chcąc ułatwić dziecku życie zabieramy mu możliwość wyboru albo samodzielnego próbowania. Zamiast podawać gotowe rozwiązania problemu spróbuj wzmacniać w dziecku chęć próbowania np. „z podziwem obserwuję jak próbujesz to ułożyć, jestem bardzo ciekawa co z tego powstanie” lub „to może być irytujące kiedy coś nie wychodzi ale cieszę się, że próbujesz i trzymam za Ciebie kciuki”. Motywuj dziecko do manipulacji problemem, czy przedmiotem zamiast naprowadzać go na szybkie osiągnięcie celu.
Okazanie dziecku, że jego pomysły są wartościowe i stwarzanie możliwości ich realizowania przynajmniej w jakimś zakresie. Czasem może chodzić o wymieszanie kilku składników, by sprawdzić jaki wyjdzie smak, innym razem o pójście nową drogą, czy próbę naprawy zepsutego sprzętu. Warto też pamiętać o szacunku do pytań dziecka, dyskutowaniu z nim na różne tematy, by mogło nabierać różnych perspektyw.
Hamowanie ocen, dostarczania wielu możliwości, otwartość rodzica na eksperymenty może być wyzwaniem. Działanie według sprawdzonej instrukcji bywa szybkie i skuteczne. Jednak długofalowo to twórcza postawa przekłada się na takie cechy jak odwaga, tolerancja, spontaniczność, niezależność i zdolność postrzegania wielowymiarowego.
Korzystanie z serwisu nie zastępuje diagnozy lekarza czy konsultacji farmaceuty, zaleceń lekarza, czy farmaceuty co do przyjmowania leków, a także treści ulotki i Charakterystyki Produktu Leczniczego. Dołożyliśmy wszelkich starań, aby opublikowane opracowania były najwyższej jakości i odpowiadały potrzebom czytelników, a również były zgodne z obowiązującymi przepisami i wytycznymi. Nie ponosimy odpowiedzialności za własne decyzje użytkowników, mogące mieć wpływ na ich zdrowie, prowadzoną działalność gospodarczą lub zawodową.
